خسروآئین

خسروآئین . [ خ ُ رَ / رُو ] (ص مرکب ) به آئین شاهان . بطرز پادشاهان . بطریق ملکان :
پسر زاد از این دختران اردوان
یکی خسروآئین روشن روان .

فردوسی .

|| (ق مرکب ) چون پادشاهان عملی را انجام دادن :
به ایوانها تخت زرین نهاد
برو جامها خسروآئین نهاد.

فردوسی .