خس و خار
لغت‌نامه دهخدا
خس و خار. [ خ َ س ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) خس و خاشاک ، آشغال . || تیغ. خار. شوک :
وین گل و لاله ٔ خاکی که همی روید
با گل دانش پیشت خس وخارستی .
تن درختی است خرد بار و دروغ و مکر
خس و خار است حذر کن ز خس و خارش .
وین گل و لاله ٔ خاکی که همی روید
با گل دانش پیشت خس وخارستی .
ناصرخسرو.
تن درختی است خرد بار و دروغ و مکر
خس و خار است حذر کن ز خس و خارش .
ناصرخسرو.
