خشت الطینلغتنامه دهخداخشت الطین . [ خ ِ تُطْ طی ] (ع اِ مرکب ) آجرپاره ٔ گداخته است و صباغان آن را در سیاهی بکار برند و رنجهای چارپایان را مفید بوده . (نزهت القلوب ).
