خشنی

خشنی . [ خ ُ ش َ ] (اِخ ) مصعب بن محمد (ابوبکر)بن مسعود خشنی جیانی اندلسی مکنی به ابوذر از قضات بود و در حدیث و سیر بصیرت داشت . شعر می گفت . در جیان متولد شد و هم بدانجا نشأت یافت و بزمان منصور قضاء جیان را بعهده گرفت و در فارس مستقر شد و بدانجا درگذشت . او را کتب بسیار است که از آنجمله اند: «شرح غریب السیرة النبویه » او آن را در دو جزء نوشت و بعد پولس برونله آن را منتشر کردو «شرح السیرةالنبویة» نامید و مؤلف آن را «اباذربن محمد» ذکر کرد. و از کتب دیگر او «شرح الایضاح » و «شرح الجمل » می باشد. (از اعلام زرکلی ج 8 ص 151 ج 2).