خشنی

خشنی . [ خ ُ ش ُ ] (اِخ ) محمدبن حارث بن اسد خشنی قیروانی اندلسی ، مکنی به ابوعبداﷲ. از مردم قیروان بود سپس به قرطبه رفت و در آنجا علم آموخت . ابن الفرضی گوید: او شاعری بلیغ بود جز آنکه گاهگاه اشتباه ادبی می کرد و پس از مرگ حکم المستنصر کار وی بدانجا کشید که دردکانی می نشست و روغن می فروخت . از جمله ٔ کتب او: «القضاة بقرطبه » و «اخبار الفقهاء و المحدثین » و «الانفاق و الاختلاف » در مذهب مالک و «الفتیا» و «النسب » می باشد. (از اعلام زرکلی ج 6 ص 303 ج 2).