خشودهلغتنامه دهخداخشوده . [ خ ُ دَ / دِ ] (ن مف ) خراشیده . (از صحاح الفرس ). خضد؛ آنچه از چوب تر خشوده باشند یا از درخت شکسته بسته باشد. (منتهی الارب ).