خشکبالغتنامه دهخداخشکبا. [ خ ُ ] (اِ) نانی که پیش از برآمدن خمیر پزند و به عربی فطیر گویند. (از فرهنگ رشیدی ). خشکفا. خشکوا. رجوع به خشکفا و خشکوا شود.
