خشک سر

خشک سر. [ خ ُ س َ ] (ص مرکب ) دیوانه . سودائی مزاج . تندخوی که آن را کله خشک نیز گویند. (از انجمن آرای ناصری ) (از ناظم الاطباء) (از برهان قاطع). || کنایه از بیهوده گوی و بیهوده کار باشد. (از انجمن آرای ناصری ) (ناظم الاطباء).