خشک جانی

خشک جانی . [ خ ُ ] (حامص مرکب ) حالت خشک جان بودن . حالت عاشق نبودن . بدون عاشقی :
اگرم جفا نماید ز برای خشک جانی
بوفای او که جانم هم از آن بدر نیاید.

خاقانی .