خصم افکنی
لغتنامه دهخدا
خصم افکنی . [ خ َ اَک َ ] (حامص مرکب ) دشمن اندازی . دشمن کشی :
بدشمن گرائی بخصم افکنی
گشاده بر او بازوی بهمنی .
ز خصم تو چون مملکت گشت سیر
بخصم افکنی پای درنه دلیر.
بدشمن گرائی بخصم افکنی
گشاده بر او بازوی بهمنی .
نظامی .
ز خصم تو چون مملکت گشت سیر
بخصم افکنی پای درنه دلیر.
نظامی .