خصومتگرلغتنامه دهخداخصومتگر. [ خ ُ م َ گ َ ] (ص مرکب ) دشمنی کننده . مدعی . منازع . حریف : خصومتگران گشته در خاک پست هنوز آن خصومت در آن خاک هست .نظامی .