خصیانلغتنامه دهخداخصیان . [ خ ُ / خ ِ ] (ع اِ) دو خایه . || پوستی که در آن دو خایه جای دارد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ).