خضراخرام
لغت‌نامه دهخدا
خضراخرام . [ خ َ خ ِ / خ َ / خ ُ ] (ص مرکب ) کنایه از آسمان پیما. بر فلک رونده . فلک سیر. آنکه سیر در آسمان دارد :
بفرمان او خضر خضراخرام
به آهنگ پیشینه برداشت گام .
همانا که آن هاتف خضرنام
که خاراشکافست و خضراخرام .
بفرمان او خضر خضراخرام
به آهنگ پیشینه برداشت گام .
نظامی .
همانا که آن هاتف خضرنام
که خاراشکافست و خضراخرام .
نظامی .
