خطآور

خطآور. [ خ َوَ ] (نف مرکب ) ریشی که تازه روییده باشد. || جوانی که ریش و سبلت آن تازه سبز شده باشد. (ناظم الاطباء). دارای خط بر رخسار. (یادداشت بخط مؤلف ) :
دی کآمدم ز غاتفر آمد مرا به پیش
شیرین خطآوری چو شکر در قمیطره .

سوزنی .

از سبزه چو عارض خطآور
خاکش بلباس فستقی در.

خاقانی .