خطای نسبی
لغتنامه دهخدا
خطای نسبی . [خ َ ی ِ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) برحسب تعریف : نسبت بین خطای مطلق یک کمیت بمقدار واقعی آن کمیت خطای نسبی نامیده می شود. اگر در کمیتهای واقعی a و b و c ... خطای مطلق هر یک بصورت Da و Db و Dc ... باشد و S مجموع کمیتهای واقعی a و b و c باشد و DS خطای مطلق S باشد، همواره رابطه ٔ زیر بین آنها برقرار است :
یعنی خطای نسبی حاصل جمع مساویست با مجموع خطاهای نسبی کمیتهای اجزاء جمع.
...+ Dcc + Dbb + Daa = DsS
یعنی خطای نسبی حاصل جمع مساویست با مجموع خطاهای نسبی کمیتهای اجزاء جمع.