خطلاء

خطلاء. [ خ َ] (ع ص ) مؤنث اخطل . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ). ج ، خُطُل . || گوسفند پهن گوش . || گوش سست . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || زن درشت اندام درازپستان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). ج ، خُطُل .