خطل

خطل . [ خ َ طِ ] (ع ص ) گول . || زود نیزه زننده . || تیر که نشانه را خطا کند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || درشت و سخت از جامه و بدن . || (اِ) رسن صیاد. || پهلوی خیمه و جامه که درازا بزمین کشان بود. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) .