خطیطة

خطیطة. [ خ َ طَ ] (ع اِ) زمین خشک مانده ٔ میان دو زمین باران زده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). ج ، خطائط. || زمینی که بعض آن باران زده باشد. (از منتهی الارب ). ج ، خطائط. || راه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ج ، خطائط.