خطی
لغت‌نامه دهخدا
خطی . [ خ َطْ طی ] (ص نسبی ) منسوب بخط . (ناظم الاطباء). دست نویس . مقابل چاپی . || (اِ) نیزه و سنانی است منسوب به «خط» و خط لنگرگاهی بوده است به بحرین که نیزه ٔ خوب می ساخته و می فروخته اند و از این حیث معروف بوده است :
بدست اندرش برق و زیرش براق
که یاردش پیش آمدن وز کجا
که نه طعن زوبینش رد کرد کس
که نه کژ شدش زخم و خطی خطا.
آن پیشرو پیشروان همه عالم
چون پیشرو نیزه ٔ خطی که سنانست .
و بجزیره ٔ خط بیرون آمد کی نیزه های خطی از آنجاآرند. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ).
دل دوزد نوک نیزه ٔ خطی
جان سوزد حد تیغ روهینا.
دست تو شمس و خطی تو خط استواست
کاقلیم شرک را بتعزا برافکند.
خطی او همچو خط استواء
ناگزیر از آسمان ملک باد.
هم از نیزه ٔ خطی سی ارش .
و بنیزه ٔ خطی قلم اقلیم نکته دانی ... (حبیب السیر). || اسبی که در مسابقه ٔ هشتم آید بقول میدانی و هفتم بقول نصاب . (یادداشت بخط مؤلف ).
بدست اندرش برق و زیرش براق
که یاردش پیش آمدن وز کجا
که نه طعن زوبینش رد کرد کس
که نه کژ شدش زخم و خطی خطا.
غضایری .
آن پیشرو پیشروان همه عالم
چون پیشرو نیزه ٔ خطی که سنانست .
منوچهری .
و بجزیره ٔ خط بیرون آمد کی نیزه های خطی از آنجاآرند. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ).
دل دوزد نوک نیزه ٔ خطی
جان سوزد حد تیغ روهینا.
مسعودسعد.
دست تو شمس و خطی تو خط استواست
کاقلیم شرک را بتعزا برافکند.
خاقانی .
خطی او همچو خط استواء
ناگزیر از آسمان ملک باد.
خاقانی .
هم از نیزه ٔ خطی سی ارش .
نظامی .
و بنیزه ٔ خطی قلم اقلیم نکته دانی ... (حبیب السیر). || اسبی که در مسابقه ٔ هشتم آید بقول میدانی و هفتم بقول نصاب . (یادداشت بخط مؤلف ).
