خط امان
لغت‌نامه دهخدا
خط امان . [ خ َطْ طِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مقابل خط خون . (آنندراج ): و بخت نصر، این مرد را که خط امان داده بود البته نیازرد و پیوستگانش را. (مجمل التواریخ ).
از دست روزگار ستمگر بعهد او
زی اهل شهر نخشب خط امان رسید.
سپهر قد را هر کس که برکشیده ٔ تست
سپهر درنکشد خط خط امانش را.
ساقیا عشرت امروز بفردا مفکن
یا ز دیوان قضا خط امانی بمن آر.
از هواخواهان مشو غافل که وقت برگریز
طوق قمری سرو را خط امان خواهد شدن .
از دست روزگار ستمگر بعهد او
زی اهل شهر نخشب خط امان رسید.
سوزنی .
سپهر قد را هر کس که برکشیده ٔ تست
سپهر درنکشد خط خط امانش را.
خاقانی .
ساقیا عشرت امروز بفردا مفکن
یا ز دیوان قضا خط امانی بمن آر.
حافظ.
از هواخواهان مشو غافل که وقت برگریز
طوق قمری سرو را خط امان خواهد شدن .
صائب (از آنندراج ).
