خفق

خفق . [ خ َ ] (ع مص ) جنبیدن علم . منه :خفقت الرایة خفقاً و خفقاناً. || طپیدن دل . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (ازاقرب الموارد). منه : خفق القلب . || جنبیدن سراب . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از تاج المصادر بیهقی ). || بانگ کردن نعل که از رفتن بزمین برآید. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || فروبردن نره در فرج . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). تغییب القضیب فی الفرج . (تاج المصادر بیهقی ). || به دره یا چیزی پهن کسی رازدن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). شلاق زدن . (یادداشت بخط مؤلف ). || درخشیدن برق در جستن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (ازلسان العرب ) (از اقرب الموارد). || بانگ کردن باد. || آهسته زدن بشمشیر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). زخمی سبک زدن .