خفیانلغتنامه دهخداخفیان . [ خ َ فی یا ] (ع اِ) بصیغه ٔ تثنیه . آواز زن و گام آن . (منتهی الارب ). منه : اذا حسن من المراءة خفیانها حسن سائرها؛ وقتی از زنی آواز و صدای گام برداشتن او نیکو آمد سایر اعضای او نیکو می آید.
