خلشک
لغت‌نامه دهخدا
خلشک . [ خ َ ل ُ ] (اِ) کوزه ٔ گلین منقش که داخل جهاز دختران کنند. کوزه ٔ گلینی که دخترکان در آن آبهای رنگین کنند و به یکدیگر پاشند. (ناظم الاطباء) (برهان قاطع) :
چون مرغ هفت رنگ همی ماند آن خلشک
واندر میانش باده ٔ رنگین ببوی مشک
ما زین خلشک رنگین وین لعبت بدیع
باده خوریم تر و بکون دربریم خشک .
|| پارچه ٔ ازار و شلوار رنگارنگ . (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء).
چون مرغ هفت رنگ همی ماند آن خلشک
واندر میانش باده ٔ رنگین ببوی مشک
ما زین خلشک رنگین وین لعبت بدیع
باده خوریم تر و بکون دربریم خشک .
ابوالخطیر گوزگانی .
|| پارچه ٔ ازار و شلوار رنگارنگ . (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء).
