خلفة

خلفة. [ خ َ ف َ ] (ع مص ) بیرون کردن کهنه را از میانه ٔ پیراهن و دوختن آنرا. منه : خلف القمیص خلفة. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || (اِ) سقوط اشتهای طعام از بیماری . ج ، خلف . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || آخرین مزه طعام . (منتهی الارب ). خُلفَه .