خلفین

خلفین . [ خ ِ ف َ ن ِ ] (ع اِ) بصیغه ٔ تثنیه ، مثنی خِلف . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). منه : ولدت الشاة خلفین ؛ زاد گوسفند سالی نر و سالی دیگر ماده .
- ذات خلفین ؛ تبر دو سر. (منتهی الارب ). ج ، ذوات الخلفین .