خلیقة

خلیقة. [ خ َ ق َ ] (ع اِ) طبیعت . خوی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || آفریدگان . (السامی ). آفریده . (زمخشری ). مردم . ج ، خلائق . || بهائم . || چاه همین که کنده باشند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (ص ) مؤنث خلیق ؛ یعنی خوش خلقت و خوش خلق . یقال : امراءة خلیقة. ذات جسم و خلق . (منتهی الارب ). || نعت ابری که در آن اثر باران است .یقال : سحابة خلیقة. (منتهی الارب ) (از لسان العرب ).