خماللغتنامه دهخداخمال . [ خ ُ ] (ع اِ) دوست خالص . || دردی که در مفاصل مردم و قوائم حیوان به هم رسد که آن را لنگ کند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). رجوع به خملة شود.
