خمانلغتنامه دهخداخمان . [خ ِم ْ ما] (ع ص ، اِ) فرومایه از مردمان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). یقال : هو من خُمّان . || متاع ردی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). خُمّان .
