خمجرلغتنامه دهخداخمجر. [ خ َ ج َ ] (ع ص ، اِ) آب شور. خُمَجِر. || آب که به تلخی نرسیده باشد و آن را ستور خورد. خُمَجِر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
