خنثلغتنامه دهخداخنث . [ خ َ ] (ع مص ) استهزاء کردن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || سرمشک را بیرون نوردیدن و آب خوردن از آن . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : خنث السقاء.
