خنده ٔ خنجر
لغتنامه دهخدا
خنده ٔ خنجر. [ خ َ دَ / دِ ی ِ خ َ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه از خونریزی . (از آنندراج ) :
خنده ٔ خنجر زمانه ٔ کشت
در دهان ظفر نمی گنجد.
خنده ٔ خنجر ز فتح بیقیاست .
خنده ٔ خنجر زمانه ٔ کشت
در دهان ظفر نمی گنجد.
حسین ثنائی (از آنندراج ).
خنده ٔ خنجر ز فتح بیقیاست .
انوری (از آنندراج ).