خنده ٔ زمینلغتنامه دهخداخنده ٔ زمین . [ خ َ دَ ی ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دمیدن سبزه و ریاحین . (غیاث اللغات ).
