خنده ٔ زیرلبلغتنامه دهخداخنده ٔ زیرلب . [ خ َ دَ / دِ ی ِ ل َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خنده ٔ آرام . خنده ای که علت و موجب نفسانی او حاصل شود ولی اثر ظاهری آن آشکار نشود.
