خنذیذ

خنذیذ. [ خ ِ ] (ع ص ) دراز. (منتهی الارب ) (ازتاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). ج ، خناذیذ. || فحل . || خصی . از اضداد است . || شاعر خوشگوی مفلق . || دلاور که کسی بر وی دست نیابد. || سخی . || خطیب بلیغ. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || مهتر بردبار. || داننده ٔ ایام عرب و اشعارآنها. || بدزبان . || (اِ) گردباد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).