خنوةلغتنامه دهخداخنوة. [ خ َ وَ ] (ع اِ) پلیدی مردم و ستور و جز آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || فرجه در کازه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
