خواجه سرا

خواجه سرا. [ خوا / خا ج َ / ج ِ س َ ] (اِ مرکب ) سیاه یا سفید خصی کرده مر خدمت را. خصی در اندرون شاهی یا امیری . (یادداشت بخط مؤلف ). خصی . (ناظم الاطباء) : چنانکه همواره خواجه سرایان در درگاه سلاطین مشرق می بودند. (قاموس مقدس ). خواجه سرایان ؛ یعنی خصیان و خواجگان ایستادندی . (تاریخ بخارای نرشخی ). و به اقطاع ببعضی از خدمتکاران و خواجه سرایان خود داده . (تاریخ قم ص 86).