خوالف

خوالف . [ خ َ ل ِ ] (ع اِ) زنان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). منه قوله تعالی : رضوا بان یکونوا مع الخوالف . (قرآن 87/9). || زمینهایی که نرویاند مگر پس تر از همه زمینها. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || در منطق کلمه ای است که اهل نحو آنرا اسماء مبهمه و مضمره گویند چون من ، تو، او. (یادداشت بخط مؤلف ). منه : ماادری ای الخوالف هو؛ نمیدانم کدام کس است او. || ج ِ خالفة. رجوع به خالفة شود.