خودآشنا

خودآشنا.[ خوَدْ / خُدْ ش ْ / ش ِ ] (ص مرکب ) آنکه دیگری را آشنا نگیرد. مقابل خودبیگانه . (آنندراج ) :
یار من هرچند خودبیگانه و خودآشناست
لیک عمری شد نگاهش با نگاهم آشناست .

وحید (از آنندراج ).