خورسندی
لغتنامه دهخدا
خورسندی . [ خوَرْ / خُرْ س َ ] (حامص ) خرسندی . شادی . خشنودی . شادمانی . بشاشت . (ناظم الاطباء) :
دل بخدا برنه و خورسندیی
اینْت جداگانه خداوندیی .
|| قناعت و رضایت .
دل بخدا برنه و خورسندیی
اینْت جداگانه خداوندیی .
نظامی .
|| قناعت و رضایت .