خورشیدنورلغتنامه دهخداخورشیدنور. [ خوَرْ / خُرْ ] (اِ مرکب ) نور خورشید. آفتاب . ضوءالشمس . (یادداشت مؤلف ) : چنان زی با رخ خورشیدنورش که پیش از نان نیفتی در تنورش .نظامی .