خورپرستی
لغتنامه دهخدا
خورپرستی . [ خوَرْ / خُرْ پ َ رَ ] (حامص مرکب ) عمل پرستیدن خورشید. خورشیدپرستی . عبادت الشمس :
پشت دین سلطان اویس آنکس که از پشتیش دین
خورپرستی را ز حربا برنتابد بیش از این .
پشت دین سلطان اویس آنکس که از پشتیش دین
خورپرستی را ز حربا برنتابد بیش از این .
سلمان ساوجی .