خوشخور

خوشخور. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَر / خُرْ ] (نف مرکب ) پرخور. آنکه غذا زیاد خورد. || آنکه غذا رابه نکوئی خورد. آنکه بهر طعامی سازد. || (ن مف مرکب ) بامزه . خوشمزه . خوش خوراک . لذیذ. || خوش خور؛ (فعل امر) در معنی «هنیئاً مریئاً».