خوشرویی

خوشرویی . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (حامص مرکب ) بشاشت . طلاقت وجه . خندانی . خندان روئی :
و آنکه زاده بود به خوشخوئی
مردنش هست هم به خوشروئی .

نظامی .