خوشنوازلغتنامه دهخداخوشنواز. [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (نف مرکب ) خنیاگر. سازنده . (برهان قاطع). مطرب . موسیقی دان : چنین گفت کز شهر مازندران یکی خوش نوازم ز رامشگران .فردوسی .
