خوشگواری
لغتنامه دهخدا
خوشگواری . [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ ] (حامص مرکب ) سریعالانهضامی . سرعت هضم . زودگواری :
ز هر طعمه ای خوشگواریش بین
حلاوت مبین سازگاریش بین .
|| سازگاری . گوارایی .
ز هر طعمه ای خوشگواریش بین
حلاوت مبین سازگاریش بین .
نظامی .
|| سازگاری . گوارایی .