خوش انداملغتنامه دهخداخوش اندام . [خوَش ْ / خُش ْ اَ ] (ص مرکب ) خوش اندازه . خوش هیکل . متناسب القامه : دریم ؛ پرگوشت خوش اندام . (منتهی الارب ).