خوش باشد

خوش باشد. [ خوَش ْ / خُش ْ ش َ ] (جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) جمله ای است خبریه که بمعنی انشائیه آید بمعنی نیکو باشد و خوش آید. (از آنندراج ) :
نیست در دست مرا غیر دعا خوش باشد
گر خوشی با من بی برگ ونوا خوش باشد.

صائب (از آنندراج ).

محتسب چون بدر میکده آید گوید
پیر میخانه که خوش باشد اگر جا باشد.

سلیم (از آنندراج ).