خوش برخوردنلغتنامه دهخداخوش برخوردن . [ خوَش ْ / خُش ْ ب َ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) خوش ملاقات کردن . ملاقات و برخورد از روی بشاشت داشتن . نیک محضر بودن . مقابل بد برخوردن . (یادداشت مؤلف ).
