خوش تراشلغتنامه دهخداخوش تراش . [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ ] (ص مرکب ) نیکوتراشیده . || با هیئت و شکل زیبا چنانکه ساق پایی . || خوش شکل . نیک صورت . زیبااندام . قشنگ . (ناظم الاطباء).
