خوش حنین

خوش حنین . [ خوَش ْ/ خُش ْ ح َ ] (ص مرکب ) خوش صدا. خوش آواز :
گفت ای طوطی خوب خوش حنین
هین چه بودت این چرا گشتی چنین .

مولوی .